De wijnen van Mendoza en el Ciudad de Cordoba

Hey weer even geleden dat we nog iets van ons hebben laten horen. Ondertussen zitten we reeds in Buenos Aires, maar eerst nog wat meer blog nieuws uit Mendoza en Cordoba...

Vrijdagmiddag zijn we toegekomen in Mendoza vanuit San Juan. San Juan is één van de grotere steden die we tot dan hadden gedaan, mooie pleintjes, leuke coffeeshops & een leuke groene zone, genaamd een park, waar men weer met z'n allen aan sport doet... Op zich niet veel noemenswaardige dingen over te vertellen buiten dat we s'nachts bijna geen oog dichtgedaan hebben door het lawaai dat zich in één van de drukste straten van San Juan verspreide en waar namelijk ons hotelletje gesitueerd was! Soit, weer voor onze wekker wakker en een lekker ontbijt in Bonafide verorberd, konden we onze road trip weer verder zetten richting Mendoza.

Hier zijn we rond de middag toegekomen en na het droppen van onze rugzakken in ons aangename hostel, vooral de uitbater hiervan, zijn we weer in onze knalrode Volkswagen Gol gestapt. Verder richting een van onze "hoogtepunten" van onze trip , de Aconcagua! Na echter weer vele uren bollen zijn we aangekomen in Uspalata. Hier was eigenlijk maar bitter weinig te beleven en waren we wel verplicht om nog verder westwaarts te rijden richting Punta del Inca, dicht tegen de Chileense grens. Zo'n 60 km verder kwamen we op een merkwaardig natuurlijk fenomeen! Namelijk een brug van zout gemaakt over de Rio Mendoza! Dit fenomeen is ontstaan doordat:
1 in de winter er zoveel sneeuw valt dat de rivierbedding er van vol ligt.
2 het water dat hier uit de warmwaterbronnen stroomt en vol mineralen en zout zit zich over de rivierbedding kan laten stromen.
3 in de lente de sneeuw onderaan de rivierbedding weer begint te smelten.
4 de gekristalliseerde mineralen aan de de bovenkant overblijven en zich een brug over de rivier gevormd hebben...

Tot wat de natuur weer allemaal niet in staat is hé...

Bon, nog enkele kilometers verder westwaarts de Andes in, kwamen we aan het national park van de Aconcagua... Vermits we al zo dicht tegen de berg aanzaten en we totaal geen idee hadden hoe hoog we deze moesten inschatten, wisten we ook niet goed waar we deze juist moesten aanschouwen. Wat we er wel van weten is dat deze berg de hoogste van Amerika is en dit met een hoogte van 6959 meter boven de zeespiegel.

Daags nadien zouden we de Mendoza wijnroute per fiets gaan verkennen. Dit was wel even buiten het slechte weer van die ochtend gerekend, waardoor we maar besloten hadden om dit met een georganiseerd tourbusje te doen... Zo hebben we 2 rode wijn bodega's bezocht en 1 olijfolie bedrijf, of hoe dat je dit ook noemt. Na al dit lekkers weer voldaan naar huis en de dag nadien weer voor 700km de auto in richting Cordoba.

Cordoba is op Buenos Aires na de grootste stad van het land en de studentenstad bij uitstek... Weer na het bezoeken van alle pleintjes zoals de 9 de Julio tot de Plaza San Martin en vele km's in de benen te hebben kenden we ook deze stad weer gans van buiten...
Onze auto hebben we na 3000 km weer bij de rechtmatige eigenaar achtergelaten en zo zijn we met een super deluxe nachtbus richting Buenos Aires vertrokken...

Zo, vrijdag weer meer blog nieuws voor de laatste keer vanuit de metropolis genaamd Buenos Aires!

Adios amigo's

National park Talampaya & Ischigualasto

De voorbij 2 dagen hebben we ons bezig gehouden met de 2 parken van Ischigualasto & Talampaya! Beide parken staan op de lijst van unesco's wereld erfgoed en zijn gevormd door de gewelddadige krachten van de natuur! Ischigualasto betekend in het Queshua: land zonder leven! Nochtans krioelde het hier van leven, zo een 180 miljoen jaar geleden, toen de dinosaurussen hier nog heer en meester waren. Toen echter plots de andes werd gevormd, veranderde het klimaat hier volledig en werd dit landschap omgetoverd tot een versteend gebied waar het lijkt alsof de tijd is blijven stilstaan. Jammer voor de dino's, maar zoete koek voor paleontologen! Bon weer genoeg geschiedenis voor vandaag, nu het bezoek op zich! Na weer zo een goeie 300 km's achter de rug te hebben, deze keer over goed geasfalteerde wegen waar we amper 1 bocht in moesten nemen, kwamen we tot bij de toegang van het park. Het bezoek van het park gebeurd als het ware in konvooi met je eigen vervoer. Een gids rijdt mee in één van de voertuigen voorop en stopt op verscheidene plaatsen voor wat tekst en uitleg, jammer enkel in het spaans wat het voor ons net iets oninteressanter maakte, desalniettemin was het echt genieten van dit ongerept staaltje natuur, of toch voor mij, vermits Céline al enkele dagen last had van koorts en misselijkheid was dit voor haar niet de beste plek om in rond te toeren...

Ondertussen 3 uur later werd het maar eens tijd om terug richting bewoonde wereld te trekken en dit verlaten maanlandschap achter ons te laten. Het dichts bij zijnde dorp lag toch al gauw weer zo een 100 km verder... Valle fertilé werd onze volgende stop. Van hieruit zou ik in men eentje Talampaya bezoeken zodat Céline een dagje op haar positieven kon komen!

s'Ochtends dus weer vroeg uit de veren voor een ritje van 150km tot bij het park, deze keer was dus Talampaya aan de beurt, hier lijkt het landschap op dat van de grand Canyon in de States! Hier moest iedereen mee in een busje van het park zelf met als decor loodrechte muren van steen met een hoogte verschil van wel liefst 150m. De rondrit duurde al gauw weer zo een 3 uurtjes die uiteraard weer voorbij zijn gevlogen. In tegen stelling tot Ischigualasto is er hier wel weer leven te bespeuren, zo kwamen we enkele nandoe's tegen (familie van de struisvogel) een vosje verschillende papegaaien en een lama tegen... Nochtans liggen beide parken maar een dikke 70 km uit elkaar maar zijn ze toch een wereld van verschil!

Terug toegekomen in Valle Fertilé bleek het met Céline al weer een pak beter te gaan en is ze daags nadien weer zo goed als de oude!

Ondertussen zitten we reeds in Mendoza een mega stad in vergelijking met de plaatsen waar we voordien altijd geslapen hebben en gaan we morgen een bezoek brengen aan verschillende wijn bodega's hier in de buurt per fiets. Dat wordt weer pret verzekerd dus!!!

Los dos avontureros on the road!

Hey beste bloggertjes, we zitten ondertussen in La Rioja. La Rioja is toch wel een redelijk groot stadje met weinig noemenswaardige bezichtigingen... maar je moet er door om via Cafayate de National parken Talampaya & Ischigualasto te willen bezoeken, beide staan op de lijst van wereld erfgoed maar meer hier over in onze volgende blog... Eerst Salta in het noorden!

Vanuit Iguazu vertrokken met de vlieger bereikten we een van de mooiste steden van het noordelijk gedeelte in Argentinië. Eerste uitdaging was weer om in het centrum te geraken en dan een leuk hostelletje te vinden. Op zich geen moeilijke opdracht daar in ons boek (uitgave 2009) de prijzen allemaal op spot goedkoop staan voor een overnachting... Jammer genoeg maar goed voor de Argentijnen zijn sinds de crisis de prijzen zowat verviervoudigd!! Jammer voor ons dus! Goed niks aan te doen, dus proberen de goedkoopste er tussenuit te vissen... Na dan toch iets cheap gevonden te hebben, 5€ per nacht per persoon :), konden we de stad gaan verkennen. Het in heel Argentinië bekende plein 9 de Julio (genaamd naar de datum van de onafhankelijkheid dat op het plein in Catamarca gebeurde) en in elke stad/dorp dus aanwezig, kwam dit als eerste aan de beurt. Een gezellig pleintje waar enkele leuke terrasjes zich bevinden en waar we onze maag goed gevuld hebben. Konden we nadien de Cerro San Bernardo beklimmen, lees: we betalen 70 peso en we nemen den telefric weer naar de top ;) Boven toegekomen viel het ons deze keer ook op dat niet alleen de Brazilianen, maar ook de Argentijnen een sportief volkje zijn. Onderweg waren we al enkele lopers tegengekomen, maar ook de wielrenners en als dat nog niet genoeg was de spinningbikers en de fitness boys komen hier boven op de top goed aan hun trekken... Wij kregen het echter al warm van er nog maar naar te kijken... Goed na al dat sportief geweld terug de kabelbaan naar beneden. Op de 9 de Julio ons buikje weer voorzien van wat lekkers en we konden de nacht weer gaan opzoeken.

s'Anderdaags zouden we ook hier onze auto gaan op pikken en de Argentijnse wegen onveilig gaan maken. Zogezegd zo gedaan... Onze Road trip kon beginnen. Na nog wat formaliteiten in te vullen in het verhuurkantoor konden we van start gaan, eerste bestemming el tren de las nubes! Deze spoorweg vormde de verbinding tussen de mijnwerkers in Salta en de mijnen in het noorden tegen de Chileense grens, maar sinds de jaren 70 is deze spoorweg enkel nog in dienst voor toeristen. Wij zouden deze weg dus met de auto gaan verkennen vermits het boek zegt dat je dan de structuren van de spoorweg overbruggingen beter kunt aanschouwen, jammer genoeg, wegens de staat van de weg en het uur van de dag konden we maar tot een hoogte van 2800m klimmen om vervolgens weer op tijd terug te keren richting Quebrada de las Conchas langs ruta 68... op die manier moeten we niet nog een nacht extra in Salta blijven en hebben we zo misschien een dag gewonnen waar we er meer van willen genieten.

De Quebrada de las Conchas loopt dus langs ruta 68 en is werkelijk een fantastisch landschap om in rond te cruisen! Door de rode aarde, de groene vegetatie & de fel blauwe lucht geeft dit een fantastisch contrast van kleuren weer. De wind en water erosie zorgen dan weer voor ongeziene sculpturen en mooie plaatjes als gevolg! Bij valavond toegekomen in Cafayate en onze eerste 420km op de teller waren we weer snel in dromenland!

Vandaag ondertussen gisteren zijn we dan via ruta 375 over de bergpas van Tafi del valé gereden, eerst nog een tussenstop in de reünies van Quilmes en dan verder tot een hoogte van 3000m om dan verder weer af te dalen richting Conception. Hier had Wim het lumineuze idee om een alternatieve route te nemen en bijgevolg zo een 4 uur langer onderweg te zijn. Wat eerst nog een dragelijke piste leek te zijn werd nadien een slopende bergpas waar Celine al haar rally capaciteiten moest bovenhalen om de eindmeet van deze piste in Andalgalá te halen! Vanaf hier werd de weg terug een weg zoals we het gewoon zijn en konden we de verloren tijd weer inhalen totdat de avond is gevallen en we een slaapplaats hebben gevonden in La Rioja! Zo staan er ondertussen al een 950km op de teller en gaan we het de volgende dagen toch iets rustigger aan doen! Elke dag 10uur in de auto is natuurlijk wat veel van het goede... Geniet nog van de plaatjes hier is het ondertussen weer de hoogste tijd om in bed te kruipen...

Met de telefric naar de top van Cerro San Bernardo in Salta

Het uitzicht bovenop Cerro San Bernardo

In Salta op de berg San Bernardo

Ruta 51 langs de ruta van el tren de las nubes

Ruta 51 ten noorden van Salta

Op Ruta 68 Quebrada de las Conchas

De ruïnes van Quilmes

De slopende piste van Conceptión naar Andalgalá

Los Castillos op ruta 68 Quebrada de las Conchas

El cataratas de Foz de Iguazu & Puerto Iguazu

Ola beste bloggertjes, de voorbije 2 dagen hebben we zowel aan de Braziliaanse als aan de Argentijnse kant de watervallen van Iguazu bezocht! Deze vormen de natuurlijke grens met Brazilië & Argentinie en iets meer naar het noorden volgt de rivier ook nog de grens met Uruguay! Ze spreiden zich over een breedte van 3 km en bestaan uit meer dan 250 verschillende watervallen. Niet voor niets behoort dit prachtig natuurfenomeen dan ook tot Unesco-werelderfgoed. Voila dat is alweer genoeg aardrijkskunde voor vandaag, meer is verkrijgbaar op aanvraag ;)

Woensdag avond zijn we dus met onze vlieger aangekomen in Foz de Iguazu, al snel konden we weer een city mapje bemachtigen met alle nodige info van de streek en de watervallen, zo waren we al weer gewapend voor 2 dagen adembenemende uitzichten van het neerstortende water dat hier het landschap in 2 verdeeld...

Eerst de bus op voor weer een appel en een ei! (Het openbaar vervoer is hier echt goedkoop en wel redelijk gemakkelijk in Brazilië!) Bestemming het centrum van Foz de iguazu, vermits het ook hier al redelijk vroeg donker is (half 7) was het een beetje gokken van waar we juist moesten afstappen... uiteraard verkeerd afgestapt dus dan maar een stuk te voet, al bij al met onze rugzakken nog niet zo een onoverkomenlijke opdracht, de 2 walen die ook zijn afgestapt hadden minder geluk met hun trolley :-P Toegekomen in onze hostel was ons pijp al weer snel uit... nog even internetten en wat bloggen en bed in... 

s'Ochtends alweer een half uur voor onze wekker op, en klaar voor het ontbijt van wel 15 verschillende cakejes!! Echte zoetebekken die Brazilianen! Iets later zaten we dan alweer op de bus die ons vlak tot bij de ingang van het park afzet, massa volk aan de ingang van het park, waar je dan met z'n allen moet aanschuiven om op de bussen van het park te stappen die je dan tot bij de watervallen voert... De watervallen aan deze kant waren natuurlijk zeer indrukwekkend, maar achteraf gezien zijn de watervallen aan de overkant wel veel leuker en talrijker... Op het Argentijns grondgebied is het park veel groter en kom je veel dichter bij de watervallen dan op de Braziliaanse kant... Des al niet te min was het uiteraard de moeite waard om ze te bezoeken... In beide parken krioelt het ook van de beestjes zoals onder andere de witsnuitneusbeer, de toekan, kapucijnaapjes & verschillende subtropische vogels en vlinders... De toekan wordt hier overal afgebeeld maar is precies toch redelijk moeilijk te spotten :( jammer dus. 

s'Avonds weer lekker gaan eten voor amper 35€ met wijn en dessert voor ons beide konden we alweer voldaan ons bed gaan opzoeken... Deze nacht was echter wel iets minder aangenaam doordat we bezoek hadden gekregen van enkele lieftallige 6 voeters... namelijk een kakkerlak :-/ jeej na eerst al een dood exemplaar tegen te komen werden we nadien nog eens verrast door een levend, alleszins toch voor even... Maar kom wij 2 echte scouts zijn wel wat meer gewoon natuurlijk dus na ons schoonheidsslaapje hebben we de grens overgestoken en onze laatste Braziliaanse real uitgegeven, Exit Brasil, Entrada Argentina! Veel gemoedelijker en veel persoonlijker dan aan de oostelijke zijde van de rivier, in Foz was alles zo druk en vol gebouw tot meters hoog de lucht in... hier heeft men tuintjes en komen s'avonds de straten werkelijk tot leven... de terrasjes stromen vol en de muziek van een lokaal bandje entertaint het volk tijdens hun avondmaal, jaja dat kunnen we wel gewoon worden zo...

Ondertussen zitten we alweer op de vlieger richting onze volgende bestemming nm Salta...

Geniet nog van de foto's en tot blogs

Het adembenemende, idyllische, onbeschrijfelijke Rio de Janeiro!!!

Onze eerst dag in Rio; door het lawaai dat deze miljoenen stad met zich mee brengt en de combinatie van ons biologisch klokje dat nog 5 uur verkeerd stond resulteerde dit in, 6uur s'morgens en wakker waren we!! 2 uurtjes later konden we onze maag plezieren met een lekker ontbijt buffet en waren we gewapend voor een dagje ZON, ZEE & COPACABANA :) Onze eerste uitdaging werd de juiste bus vinden richting het strand van Ipanema, een strandje iets zuidelijker van Copacabana, al bij al nog niet zo moeilijk! Goed gebriefd door het hostel personeel en een city mapje in de hand zaten we al vlug aan Rio's andere kant! Na een uurtje bussen kwamen we dus aan op de parelwitte stranden van Rio! Lekker zonnetje op ons snoetje en dan tot de constatatie gekomen dat we onze zonnemelk vergeten waren, no problemo, terug de streets in en dan maar nieuwe kopen... Weer aangekomen op het strand viel het ons op hoe sportief de mensen hier allemaal zijn, jong en oud, man of vrouw, aan het joggen in het losse zand met temperaturen boven de 30 graden, of met hun personal coach aan het trainen voor het beach vollybal, niet voor niets dat de Brazilianen uitblinken in deze Olympische discipline ;) allen doen ze hier aan sport... Allemaal goed en wel maar wij gingen hier wel relaxen! Dus zogezegd zo gedaan! Chillen op de playa en genieten van de fantastische uitzichten... dan weer even tijd voor wat afkoeling en ff plonsen in den Atlantic! Brrr bere koud maar wel zalig om in af te koelen... Zo hebben we de stranden Ipanema en Copacabana enkele uurtjes verkend en werd het naderhand tijd om de suikerberg te gaan beklimmen, lees: we betalen 100 R$ en nemen den telefric naar boven ;) Na 3 uurtjes genieten op deze adembenemende uitkijkpost met aan de ene kant de stranden van Copacabana & Ipanema, vervolgens Christus de verlosser die waakt over Rio en aan de andere kant de bruisende haven met al zijn eilandjes die willekeurig over heel deze wonderbaarlijk mooie baai gelegen zijn,
was het hier echt genieten tot zonsondergang... Moe maar oh zo voldaan terug aangekomen in onze regio, Santa Teresa, nog een leuke eettent gevonden en met als aperitief een anderhalve liter sangria, kon onze dag al helemaal niet meer stuk... Terug aangekomen in de MangoMango kwam er van een stapje zetten in the Rio nightlife niet meer veel in huis... Morgen zou het natuurlijk alweer vroeg dag worden met als programma Christo el redendor en onze vlieger nemen richting Foz de Iguacu (Braziliaanse kant van deze adembenemende watervallen) Zo hebben we onze vakantie alvast goed ingezet en kijken we uit naar de gigantische watervallen van Iguacu die de natuurlijke grens vormt tussen Paraguay, Brazilië & Argentinië! Hasta luego Bloggertjes...

Op het strand in Ipanema

                              
Christo el redendor

De suikerberg

Rio van op de suikerberg

Op het strand van Ipanema

Christo el redendor van op de suikerberg bij zons ondergang

De locals aan het fitnessen

Op het strand van Copacabana

La proxima parada, Rio de Janeiro!

Hey beste bloggertjes, na vanochtend vroeg vroeg voor dag en dauw vertrokken te zijn, zijn we reeds aangekomen in ons hotelletje te Rio de Janeiro :) (Casa Mango Mango) Na eerst een tussenstop in Madrid hebben we zo een goei 10 uur op de vlieger gezeten om daarna in rio te landen... Veel is er op zich niet te vertellen, veel gegeten, veel gezeten, proberen wat te slapen... Nadat we onze bagage hebben gevonden kon ons avontuur pas echt beginnen... Met als eerste uitdaging, hoe geraken we aan ons hotel?!? Met wat geluk zijn we Eduardo de local tegen het lijf gelopen, hij zag ons wat staan klungelen om een taxi en directions te regelen en moest ook onze kant op dus stelde voor om een taxi te delen, ideaal dus! Ondertussen gedouched en uitgepakt zijn we klaar om in ons bed te kruipen... Morgen gaan we de buurt wat verkenning en wat chillen op het strand van Copacabana! Slaapwel